-
1 орыш
сущ.1) ру́гань, брань; руга́тельствобу юлы орыш булмады — на э́тот раз ру́гани не́ было
2) ссо́ра, дра́каһәр көн орыш та талаш — ка́ждый день ссо́ры да дра́ки
3) уст. война́, би́тва, сраже́ние; браньорыш кырында — на по́ле бра́ни
орышка чыгу — идти́ войно́й
кан койгыч орыш — кровопроли́тная би́тва
•